Kırık Şiiri - Ali Türer

Oysa ilk bahardı
Yetmedi dostluğun sarmaşığı
Kırıldık

Unuttu pınarlarını su veren
Kurt sofrasında dağıldı umudun çıkını
Özsuya karıştı karayılan ağısı
Çamura bulandı maya

Ayrılıkların kardeşiydi hüzün
Kırık sazın burukluğuydu ozanda yaşanan
Yıldızını yitirmiş gökyüzüydü
Çaresizlik doğurganıydı aşağılama
Genç kız kabusuydu gecenin siyahında yaşanılan

Çiğnenmişti çiçek
Kuşku tuzağına düşmüştü umut
Yılgı törpüsüydü inançta işleyen

Bulanık sularda yitirildi yeşil
Korkunun sürüsüydü güdülen
Yıkıntılarda büyüdü bencilliğin ayrıkotları
Grilerin gelişine sokuldu yalnızlık