Sevdandan başka hiçbir şeyin
yıkıp yaralayamayacağı
Şimdi geçmesi mümkün olmayan
hüzünlerim var senden yana
İnsan en zor şeylere bile
gün gelip alışıyor ya
Yaşadıklarımdan sonra
buna da alışacağım elbet…
Kim bilir, hangi zamanda...
Kulaklarımı tıkayacağım
hiç bir şeyi…Duymamaya,
Gözlerimi kapatacağım
görmemeye,bilmemeye
ve unutmaya çalışacağım
Sana dair yaşanmış her şeyi…
Belki sensizliğe alışmayı öğreten zaman
sana dair herbir şeyi…
Unutturmayı da öğretir bana…
O günü sabırla bekleyeceğim…
Hayat boyu geçmesi mümkün olmayan
yaralarım var senden yana
ve hiç kabuk bağlamayan,
Kırgınlıklarım var....
Sen değildin aslında.
ruhumdan giden
Sözlerin arkasına gizlenmiş
paramparça kalplerimiz.
Susmak bilmeyen keder,
öfke, sevgilerimiz…
Şimdi koynunda uyuduğum
sonu olmayan bir veda
Kim bilir belki de
Yeni bir başlangıç…
Yeni bir hayat...
Benim kendi yüreğimdeki
sessiz ve dilsiz
”elveda’m” olarak kalsınlar
bu yaşama ve sana…
Benden sana bir veda olarak
kabul et bu satırları......
Kayıt Tarihi : 20.10.2012 11:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!