Kırgınlıklarım Şiiri - Nilüfer Gümüş

Derin bir suskunluk yaşıyorum
Kalemim sustu,güzel günleri unutup
Hep hüzünlere doğru akmak istiyor.
Kendimi,tanıtamamışım dostlarıma,
Arkadaşlarım'a..
Yüreğim kırık,gönlüm kırılgan
Hata arıyorum.
Bende mi yoksa diye.
Yoksa,yoksa,beni tanıyamayanlardamı?
Aslında hiç kimseyi,birbirinden
Ayırmadım,ayıramazdım
Öyle alıştırılmıştım,
Herkes eşit olmalıydı.
O da bir sınıra kadar
Sınırı aşanlar,yarı yolda kaldı
Kalmaları gerekti.
Ama can dediğim,can dediklerim
Nedense beni anlayamadı
Üzüldüm,kırıldım,parçalandım.