Küsmedim Kırgınım Şiiri - Nuh Ali Berk

Şu İsmini sayacagım insanlar
Ben size küsmedim amma kırgınım
Geri kalan dostlar anlayın işte
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Bazı şeyler var ki söylenmez yüze
Böyle günde lazım akraba bize
Anamdan babamdan başlayım söze
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Emmiye dayıya eğmedim boyun
Onlar bile bana oynadı oyun
Bacım ecim bunu sizlerde duyun
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Ödleklerin hiç adını anmayın
Timsah gözyaşına sakın kanmayın
Emmoğlu dayoğlu küstü sanmayın
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Kimisi dostunu zenginden seçer
Bazısı zor günde yanından kaçar
Konu komşu elbet bu günler geçer
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Mesafeli durup ara açanlar
Konuşurken hep yüksekten uçanlar
Bir günde kırk sefer çayım içenler
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
İçten içte şöyle gelmez gülesim
Vallahi kalmadı eski hevesim
Köylüm kentlim tuzu kuru her kesim
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Ne çok oldu yüregimde ölenler
Selam olsun kadir kıymet bilenler
Hep işi düşdükçe çıkıp gelenler
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Çıkar için her şey mübah görenler
Gizli gizli sırtımızdan vuranlar
Gayret güdüp karşımızda duranlar
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Kul Hızırım artık son bulsun derim
Mert İnsanlar size ayrı dır yerim
Özüne, sözüne, çok güvendiklerim
Ben size küsmedim amma kırgınım
Ben size küsmedim amma kırgınım
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)