Kırgınım sana hayat hemde çok kırgın.
Neden umutsuz vakaları hep karşıma çıkardın.
Beni üzmeyi adet edindin hiçte bıkıp usanmadın.
Oyuncak ettin değer bilmeyenlerin eline bıraktın.
Yoksa her gelenin bende kalmaması için yemin mi ettirdin?
Yoksa mutluluk yüzü görmeyeyim diye and mı içtin?
Anlamıyorum uğraşıyorsun nedir benimle derdin?
Yoksa bu dünyaya gelerek birinin hakkına mı girdim?
Ben mi fazla geliyorum sana yada duygularımın derinliği mi?
Rabbim şu hayatı yaratırken bu kadar duygusuz eylememiştir ki.
Bilmiyorum ruhunun bir köşesinde vicdan kırıntısı kalmışmıdır ki.
Allah aşkına yalvarıyorum halas et,kendinden özgür kıl beni.
Yeter artık yeter! Bana çektirdiğin bunca acı ve elem.
Bir gün yüzü göster, bir parça huzur lütfen.
Yoruldum,usandım seninle kavga edip mücadele etmekten.
Rabbim sana sığınıyorum kurtar beni şu dertlerden.
Kayıt Tarihi : 4.3.2024 22:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!