Kırgınım Sana Ey Hayat

Kırgınım sana ey Hayat,kırgınım.
Daha ne kadar bunu anlatayım?

Bırak beni ey Hayat
Bırak beni... yanayım kavrulayım.

Bırak beni
Yalnızlığım alsın götürsün.

Alsın götürsün ki yok olayım.

Haykırdığım seslerimin içinde
boğulup gideyim.

Benim kalbimin sesini
duyamadılar ey Hayat.

Değersiz gördüler... sevdiğim insanlar.

Sahte sözlerine inandılar
Acımasızca beni ezdiler.

Bende ki sevgi dolu kalp yetmedi onlara.

Kör oldular
Sağır oldular
Kalbimin sesini duymadılar.

Kimi sevdiysem
Kilit vurdu yüreğine.
Açmadı Gönül kapısını
çarptı üzüme.

Kırgınım sana ey Hayat,kırgınım
Bırak beni.

Sen daha doğuşumdan beni sevemedin.
Mutlu olmamı çok gördün.

Ne yaptın ne ettin
Tüm sunulan bana güzellikleri
bir çırpıda silip süpürdün.
Yalnızlıkla nikah kıydırdın bana.

Şimdi,gülüyorsun halime.

Bırak beni ey hayat
Kırgınım ben sana.

Bırak beni ki
gözyaşlarımın okyanusunda
boğulup gideyim.

Yoruldum bu aşk savaşından.

Hayallerim,umutlarım hepsi yıkıldı.

Hayatımın değerli kum tanecikleri avuçlarımda.

Bir açsam ellerimi
hepsi, teker teker dökülecek.
.........................................................

-Sanırım o taneciklerin dökülmeye zamanı geldi.

Yavaş yavaş açıyorum avuçlarımı
Bırakıyorum özgürce aksınlar.

Parmaklarımın arasından süzülüyorlar.

Tane tane.

Hayallerim,umutlarım
Yüreğimde birikmiş sevgi,
özlem ve gözyaşlarım.
Rüzgar estikçe savruluyorlar.

Ve sadece bakıyorum.

Onlarla birlikte bende yok oluyorum...
—————————————————————————————
NOT:
Bana ait gerçek günlüğümden,gerçek yaşadıklarımdır.