Kırgınım Sana Şiiri - Tuba Yıldırım Başk ...

Beni kendi geçmişinle yargıladın,
Beni herkes gibi gider sandın,
Beni değer verdiğin için değilde,
Kendi egolarının isbatı olarak kullandın...

Evet şimdi kırgınım sana,
Bir o kadar üzgün bir o kadar dargın,
Hak etmediğim cümleleri sıraladın,
Ve hiç birini taleb etmediğim halde...

Bir dost, dostunu bu kadar üzermiydi?
Papatya falındaki papatyanın suçu misali,
Sen kendi intikamına harcadın beni,
Şimdi kırgınım sana bir o kadar üzgün...

Benim fikrim sabit, ben hep aynıyım derken,
Kendi cümlelerinin karmaşanısa, hapsettin beni.
Anlamaya çalıştıkça, üzmemek adına seni,
Yavaş yavaş aldın bende yaşayan dost seni...

Evet şimdi kırgınım sana, suskun ve durgun
Koşulsuz sevdiğim, gülümseten bir dosttan ettin beni...