kırgınım hayata biraz,
küskünüm bu aralar herşeye,
olur olmaz yaşlar süzülür oldu gözlerimden,
artık duygularımı kontrol edemez oldum.
kalbim beni yalnız bıraktı,
herkesin içinde kaldım kimsesiz,
sıkışıyor bedenim,sığmıyor gurbet ellere,
felek gönderdi hiç sormadan yabana.
ah, şu anda o kadar çok ağlamak istiyorum ki
tıpkı emziği alınmış çocuk gibi
hıçkıra hıçkıra ağlamak
kimseyi umursamadan haykırarak
gurbet beni tüketiyor
hissediyorum taa bedenimde
acelesi yok zaten
yavaş yavaş alıyor istediğini
Kayıt Tarihi : 6.5.2011 03:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/06/kirginim-hayata-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!