Kırgınım Şiiri - İsmail Malatya

Sahil boyu arşınlıyorum,
Gece gündüz
Tek başıma, eğimli dümdüz
Yolları
Yosun kokusunu çekiyorum ciğerlerime
Tuzlu tuzlu
Genzim sızlıyor inan, acıyor resmen
'Kırgınım' demiştim ya Usta,
Saçlarımın ucuna kadar kırgınım
Yorgunluğumun, durgunluğumun sebebi bu
Yare hasret yaşanır mı?
Yaşamak denirse 'Evet'
Dönüyorum, oradan dar sokaklara giriyorum
'Ah!' diyorum, içimde dinmeyen sızı
Yorgun dizlerim bedenime esir
Telefonumu alıyorum elime
Dokunuyorum harflere, dizelere sürüyorum yüzümü
Şiir oluyorum yare yazılan
İşim gücüm kendimle kelam
Yüreğimde olup, uzaktakine selam
'Kırgınım' dedim ya; 'Kırgınım' vesselam.