Kırgınım Şiiri - Öcal Uzunay

KIRGINIM
NE DERDİM BELLİ NE DERMANIM
DOGARKEN YAZILMIŞ FERMANIM
DERYALARDA SAVRULMUŞ HARMANIM
DAGLARA TAŞLARA KIRGINIM

GÖZLERİME DÜŞERKEN PPERDE
DAGILMIŞ DUYGULARIM HER YERDE
BÜLBÜL ÖTMEZ OLDU SEHERDE
DİKENLERE GÜLLERE KIRGINIM

KURUMUŞ GİTMİŞ DAGLARIMDA PINARLAR
AÇILMIŞ GİTMİŞ CİGERME YARALAR
GÖK YÜZÜNDE DOLANIR BULUTLAR
YAGMURA DOLUYA KIRGINIM

AYNALAR TANIMIYOR ŞİMDİ BENİ
BOŞ YERE HIRPALADIM KENDİMİ
YILLAR ÇALMIŞ GENÇLİGİMİ
AYLARA YILLARA KIRGINIM

FER KALMAMIŞ YORGUN GÖZLERİM
KIŞADÖNMÜŞ GİTMİŞ YAZLARIM
ERİMİŞ İÇİMDEKİ BUZLARIM
ALNIMDAKİ YAZIYA KIRGINIM

HIRPALAMA KENDİNİ İYİ YAŞA
KISACIK ÖMÜR HER ŞEY GELİR BAŞA
GİDERSİN MEZARLIGA PAŞA PAŞA
GÜNAHIMA SEVABIMA KIRGINIM

ÖCALIM BEN NE DİYORUM
KENDİM ÇALIP KENDİM SÖYLÜYORUN
GÖNLÜME SÖZ GEÇİREMİYORUM
SAZIMA SÖZÜME KIRGINIM..