Kırgınım Şiiri - Burçin Aslan

Kırgınım;

Neye kime olduğunu bilmeden,

Belki hayata,

Belki de insanlara...

Kırgınım,

Hayattan eskisi gibi tat alamadığıma...

Kırgınım,

Zamanın, yılların çabucak akıp gitmesine...

Kırgınım,

Çocukluğumun geride kaldığına...

Kırgınım,

Hayatıma giren insanların, hayatımdan çıkmış olmalarına...

Kırgınım,

Gelenlerin gitmesine,

Kırgınım,

Gidenlerin geri gelmemesine...

Ve;

Yine kırgınım,

Madem gidiyorlar,

Neden geliyorlar...