Kırgınım Şiiri - Selva Durmazemir

Ey gönül!
Kirli işler döner şu koskacaman âlemde
Hayat yolunda her ne kadar iyi niyetli yürüsen de
Anlamazsın düşmanlık bu ya
Düşmen için yatmış pusuya
Saplamak için mızrağını bekler köşe başında..
Zehirini akıtır sen farketmesen de
Balla karışık sunar şeker şerbet iç diye
İçinin hasediyle yakmayı ister de
Bi an çaresiz hissedersin acze düştügünde
Bunu farkettiğin zaman
Allah kendisine sığınana kötülük yapılmasına asla izin vermez de!

Ve anlarsın ey gönül!
Meğersem zaferin onun mağlubiyeti
Mutluluğun hüzün sebebi
Sıkıntıya düşmen tek tesellisi
Darbe üstüne darbe ise heybesinde hep gizliymiş..
Öyle ki canınla dövüşmen onun huzur vesilesi
Gözyaşlarına boğulman sevinci
Gülmen erimesi için yeterli
Mutlu olman tek endişesiymiş!..
Acı da olsa gerçeği gördüğün an Allah benim yanımda de!

Bu zamana kadar hiç anlamadın değil mi ey gönül!
Dost, sırdaş, yoldaş zannettin
Kötü gün dostu sandın
Ama maalesef yanıldın
Hayâl kırıklığı yaşadın
Yıkıldın hiç beklemediğin bir anda, kırıldın!.
Onu böylesi bir kötülüğü yapacak en sonuncu kişi olarak bile görmedin
Ne de marifetliymiş değil mi?
Kalbinden ayrılma zamanı gelmiş aslında
Haketmediği gönül köşkünde çok da durmuş haddizatında..
Boşver giden gitsin yol ver..
Topla şimdi kalbinin kırıklarını
Kalk bir azimle ayağa
Yıkılışını izlemesine fırsat verme
Sar acıyan yaralarını
Merhem sür yürek yangınına
Sığın seni Yaradana
Vardır bir hayır de ve devam et yoluna
Ne de olsa imtihan bu ya
Kaldır ellerini semaya
Ve..Rabbim her türlü kötülükten,
Kötü kalplilerden sana sığıyorum diye dua et, sığın Mevlaya!..