Kırgınım Şiiri - Yasemin Tuğba Algın

Artık çok uzaktayım senden, kayboldum.
Yalnızlığı içiyorum yudum yudum.
Ağlamaya gücüm kalmadı, yoruldum,
Kırgınım sana! İstesen de affetmem!

Yeteri kadar değer vermedin bana,
Anılarımızı attın bir kenara.
Değersiz insanları aldın yanına,
Kırgınım sana! İstesen de affetmem!

Ne yağmurlar yağdı geçti hayatından,
Hiç sızı yükselmedi mi vicdanından?
Özür bile dinlemedin; gururundan,
Kırgınım sana! İstesen de affetmem!

Bugün gerçek kardeşine veda ettin,
Bir tanecik dostunu bırakıp gittin.
Kaybettiklerinin farkında değildin,
Kırgınım sana! İstesen de affetmem!

Sen unutmuşsun sevginin kıymetini,
Bilmedin elindekinin değerini.
Gereksiz şeylerle doldurdun zihnini,
Kïrgınım sana! İstesen de affetmem!

Yine de asıl hata bende! Değil mi?
Öfkemi kontrol edebilseydim belki,
Birazcık da olsa önemserdin beni.
Ama kırgınım! İstesen de affetmem!

Onarabilir misin kırdığın kalbi?
Fazla mı görürsün sevgi göstermeyi?
Affetsem de olursun yine asabi.
Kırgınım sana! İstesen de affetmem...

12'li hece ölçüsü kullanılmıştır.