Kırgınım Şiiri - Nuh Ali Berk

Yine sensiz geçti bu sene yazım
Yıllara kırgınım senin yüzünden
Yürekte duruyor aşk denen közüm
Küllere kırgınım senin yüzünden
*
Kaderime talihime dargınım
Ah ile vah ile geçti her günüm
Bülbül güle bende sana vurgunum
Güllere kırgınım senin yüzünden
*
Yüreğim sustuda dilim susmuyor
İnsan kırılıyor amma küsmüyor
Gönül dağlarımda rüzgar esmiyor
Yellere kırgınım senin yüzünden
*
Bitmedi içimde bir türlü sızım
Demekki böyleymiş kaderim yazım
Yoldaşım olmuştu şu kırık sazım
Tellere kırgınım senin yüzünden
*
Ön yargıyla baktım haftaya aya
Sevdayın yolunda hep kaldım yaya
Herkes çıkıp bir şey, söylemiş güyâ
Dillere kırgınım senin yüzünden
*
Yazan yazdı ise ben ne söyleyim
Geçmiş günlerimle gönül eyleyim
Sana götürmeyen yolu neyleyim
Yollara kırgınım senin yüzünden
*
Lal oldum inan ki dilim kalmadı
Mecalim tükendi halım kalmadı
Tutunacak bir tek dalım kalmadı
Dallara kırgınım senin yüzünden
*
Hiç iyi değilim iyi desemde
Hep sen varsın kederimde tasamda
Ağzım da tadım yok, balı yesemde
Ballara kırgınım senin yüzünden
*
Sınavım pek çoktu nelerden geçtim
Sanmayın bu kaderi ben kendim seçtim
Ellerin yüzünden kendimden kaçtım
Ellere kırgınım senin yüzünden
*
Kul Hızır’ım beni kurbanmı seçtin
Aşkımıza ömrü çok kısa biçtin
Çöl de serap oldun, vardıkça kaçtın
Çöllere kırgınım senin yüzünden
Çöllere kırgınım senin yüzünden
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)