.Kırgınım. Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Bak ömürüm yönünü yele çevirdi
Üzerimde biten güle kırgınım
Sevdiğim yüzünü ele çevirdi.
Yalanı gizleyen tüle kırgınım

Büyüdü yüreğim sana ev oldu
Bir avuçken şimdi koca dev oldu
Dereler gözümün yaşıyla doldu
Yollarımı kesen göle kırgınım

Onca zorluklarla yolu aşarken
Yüreğim sevdanla yanıp taşarken
Hayalinle bugünleri yaşarken
Karşıma dikilen düne kırgınım

Deryaları aşıp boğulduk barda
Vefalar tükenmiş ol nazlı yarda
Daha söylenecek sözlerim varda
Ağzımda dolanan dile kırgınım

Laleler devirdim gonca yolunda
Bir gülde kararı kıldım sonunda
Tükendi son nefes kaldım kolunda
Bana yastık olan kola kırgınım

Ne çilem tükenir ne yüzüm güler
Ne dumanım tüter ne odum söner
Yığılmış cemaat naaşımı gömer
Böyle yaşadığım sona kırgınım