Kırgınım Şiiri - Mehmet Çiftlikli

Ne söyleyeyim kardeşim hem de kime
Bazen bulanık akar bazen da durgunum
Bin pişman oldum doğduğum güne
Beşikten mezara kadar kardeş sürgünüm
Hep yaşadım böyle gönüller yıkarak
Rızkımı topladım elin işine bakarak
Efkârlanıp sigaramı bir bir yakarak
Çekilmez haldeyim artık yorgunum
Ben düğümü çözeyim dedim sen büktün
Doğrulmaya çalışırken var gücünle çöktün
Ben toparlamaya çalıştım sen ise döktün
Onun için hayat sana hem ide çok dargınım
Esir aldın beni teslim oldum bayrağı çektim
Olur olmaz kişilere içimdeki derdimi döktüm
Yaşamaya ümidim kalmadı artık ben bıktım
Yılların çilesini dalgasını yedim vurgunum
Ölünce biter bendeki bu dinmeyen sancı
Bütün sevdiklerim olmuşlar bana yabancı
Safoglu öldükten sonra söyleyin çok yalancı
Geçmişe bugüne yarına her şeye kırgınım

(SAFOGLU)