kırgınım hayata
hayata ve insanlara
reva imiş bana
hapsedilmek bu yaşama
nasıl olurdu kimbilir
olmasaydım bu diyarda
hiç çekmemiş olsaydım
herşeyden beni soğutan
olmadık acılara boğan
o hayal kırıklıkları
ihanetler
ve ihanetleri edenler
görmeseydim hiçbir zaman
umut ettiren,
acı çektiren,
o güzel ama sahte
o gözlerin
içimi delen
o derin bakışlarını
duymasaydım keşke
her daim beynimin içinde
beni benden
ve beni senden
belkide herkesten
insanlığımdan soğutan
o bildik yalanları
iftiraları
İsyan da neymiş
nesine isyan edeyim senin
ey hayat
layık olan sana
seninde bize layık gördüğün
ancak ve ancak
yalnız ve mutsuz
üstelik umutsuz
bırakıp gitmek seni...
Kayıt Tarihi : 30.6.2005 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!