KIRGINIM
Kudret kaleminde kader yazıldı,
Ömre kara çalan yüze kırgınım.
Yüreğim ezildi, bağım bozuldu,
Hezar yere vuran güze kırgınım.
Sılayı rahimi ezip büzene,
Namerdi şah eden sahte düzene,
Şu faninin Karunluğu yüzüne,
Atasını boğan söze kırgınım.
Her fırsatta şahsiyetim yok sayan,
Dermanımı yerken semirip doyan
Dar günümde yokuşları okşayan,
Azrâille gelen düze kırgınım.
Ten kokumu yar yüzüne sürmeyen,
Toy günümde üzerimde durmayan,
Sağlığımda libas olup sarmayan,
Cesedime kefen beze kırgınım.
Boş çıkardı emeğimi, terimi,
Viran etti vatanımı, yerimi,
Bal olacak çiçekteki verimi,
Arılardan çalan yaza kırgınım.
Baykuş fermânıyla öldüm, dağıldım,
Bülbül idim gül dalından kovuldum,
Bir nâmerdin kurşunuyla vuruldum,
Cana kurşun sıkan göze kırgınım.
Kerem vuslat kalesine çıkarken,
Deli gönül aşk gözüyle bakarken,
Billur çeşmesinden sevgi akarken,
Firak çürütmeyen naza kırgınım,
Seherlerde sevdiceğim anarken,
Ciğerim kavrulup, içim yanarken,
Şu Meçhul’ün yaraları kanarken,
Yürek soğutmayan buza kırgınım.
Metin HANLIOGLU (053659)
Kayıt Tarihi : 10.12.2010 20:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kırgınlıklarımın şiirsel olarak anlatımıdır.
![Metin Hanlıoglu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/10/kirginim-43.jpg)
Bu hissi ben çok iyi bilirim bir kez kırıldınmı hep o yerden eklenmeye çalışır duyguların...
Bir çok kişi yaşıyorda bu kırıklıkları gözlerin daldığında işte tam da oradan sızlıyor yürek...
Kırgınlıkları şirsel olarak anlatmakta bir ayrıcalık...
İlgiyle okudum öylesine açtığım bu şiiri...Duygulu ve yanık bir türkü gibi kutluyorum...
Ankara 28.02.2011
Kudret kaleminde kader yazıldı,
Ömre kara çalan yüze kırgınım.
Yüreğim ezildi, bağım bozuldu,
Hezar yere vuran güze kırgınım.
Sılayı rahimi ezip büzene,
Namerdi şah eden sahte düzene,
Şu faninin Karunluğu yüzüne,
Atasını boğan söze kırgınım.
Her fırsatta şahsiyetim yok sayan,
Dermanımı yerken semirip doyan
Dar günümde yokuşları okşayan,
Azrâille gelen düze kırgınım.
Ten kokumu yar yüzüne sürmeyen,
Toy günümde üzerimde durmayan,
Sağlığımda libas olup sarmayan,
Cesedime kefen beze kırgınım.
Boş çıkardı emeğimi, terimi,
Viran etti vatanımı, yerimi,
Bal olacak çiçekteki verimi,
Arılardan çalan yaza kırgınım.
Baykuş fermânıyla öldüm, dağıldım,
Bülbül idim gül dalından kovuldum,
Bir nâmerdin kurşunuyla vuruldum,
Cana kurşun sıkan göze kırgınım.
Kerem vuslat kalesine çıkarken,
Deli gönül aşk gözüyle bakarken,
Billur çeşmesinden sevgi akarken,
Firak çürütmeyen naza kırgınım,
Seherlerde sevdiceğim anarken,
Ciğerim kavrulup, içim yanarken,
Şu Meçhul’ün yaraları kanarken,
Yürek soğutmayan buza kırgınım.
Metin HANLIOGLU
Hafatanın şairini kutlar başarılarının devamının dilerim...
BİLGİ PAYLAŞIM,
SEVGİ PAYLAŞIM,
SAYGI PAYLAŞIM,
İHVANİ PAYLAŞIM PLATFORMU;
FARKI PAYLAŞMAK İÇİN BUYRUN....
SAYGLARIMLA...
TÜM YORUMLAR (4)