Ne çok öfke duyuyorum bir bilseniz
Birikmişim bardaktan taşmaya hazır su misali
Patlmaya hazır bir bomba gibiyim
Öfkem dağlardan yüce
Yüreğimin her biy kıyısı mayın döşeli
Pimini çekin tüm bombaların
Her bir zerrem gökyüzüne savrulsun
Bulup olup şimşekle çarpışayım
Buz tutmuş yüreğime yıldırımlar düşsün
Bir damla suda fırtınalarım kopsun
Gökyüzünde buharlaşıp yağmura karışayım
Ufalana ufalana hiç bir parçam kalmasın
Kimse zerremi dahi bulamasın
Damarlarım patlayana kadar çığlık atmak istiyorum
Kırgınım, kızgınım, öfke doluyum tüm insanlara
Gökyüzünde savrulup yok olmalıyım
Küllerim dahi kalmamalı yeryüzünde
Ya küllerimi savurun ya da bedenimi kavurun
Ya buharlaşıp yağmura karışayım
Ya da toz zerresi olup rüzgarla yarışayım
Kayıt Tarihi : 10.4.2010 11:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Füsun Dudurga](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/10/kirginim-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!