En nihayet insanım, kırılmama lüksüm yok,
Şu koskoca dünyayı dar edene kırgınım.
Bin parçaya bölündüm, kırık, çıkık, çatlak çok,
Cennet gibi gönlümü, nâr edene kırgınım.
Suyuna sel karışmış, eğrinin de düzünde,
Kirlenmiş bir vicdan var, birçoğunun özünde.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta