En nihayet insanım, kırılmama lüksüm yok,
Şu koskoca dünyayı dar edene kırgınım.
Bin parçaya bölündüm, kırık, çıkık, çatlak çok,
Cennet gibi gönlümü, nâr edene kırgınım.
Suyuna sel karışmış, eğrinin de düzünde,
Kirlenmiş bir vicdan var, birçoğunun özünde.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta