Kırgınım Şiiri - Eyüp Doğru

Kırıldım,
ama içinde ateş yanan bir öfke değil bu,
Sadece sönmüş bir umut gibi suskun.
Sana verdiklerimi geri istemiyorum,
Çünkü ne verdiysem inanarak verdim.

Korudum seni,
Bir gölge düşmesin diye değil,
Sen kendini güvende hissedesin diye.
Ama belki fark edilmedim, belki de önemsenmedim.

Şimdi bir kenarda duruyorum,
Ne hesap soruyorum ne cevap bekliyorum.
O kadar çok şey verdim ki,
Susmam bile artık bir anlatım biçimi oldu..