Benim en onulmaz yaralarımı ,
Yaralarını sardıklarım açtı,
Artık beni hiç kimse inandıramaz
Üzgün insanların, düzgün insanlar olduklarına...
Kırıldım, belki hayata, belki de bizzat kendime.
Belki hiç alışamadığım fırıldak yalan dünya ya,
Belki de kıymet bilmeyen her şeye ve de herkese,
Benden çaldıkları zamana üzülüyorum!
Zaman sadece hataları telafi edebilir,
Ama bıraktıkları izler hep benimle yaşayacaklar...
Kayıt Tarihi : 12.7.2024 08:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!