Kırgınım Şiiri - İsmail Temel

...

Kırgınım..!
Artık, sen tütmeyen sigarama,
Seni yazamayan kalemime,
Ve seni söyleyemeyen dilime kırgınım..
Kırgınım yürek sızım kırgınım..!
Artık, sen yağmayan yağmura,
Sen doğmayan güneşe,
Ve , sen çalmayan şarkılara kırgınım..

...

Oysa , ağız dolusu bir
öyküydün zulamda..
Sen duymazdın belki ama,
Bir cümle kurmaya bile acizken dilim,
Karanlığın en dibine gizlerdim seni..
Sen görmezdin belki ama,
Kalemim vuslata bile sırt çevirirken,
Yalnızlığın sen hâlini
alırdı dizelerim..
Sussam yarım,
Konuşsam eksiktim..
Ve , yazsam bitik,
Silsem yitiktim..

...

Kırgınım..!
Artık,sen esmeyen rüzgâra,
Sana bakamayan gözlerime,
Ve , sesini duyamayan
kulaklarıma kırgınım..
Kırgınım yarım kalan sevdam kırgınım..!
Artık,sana yürüyemeyen ayaklarıma,
Sana uzatamadığım ellerime,
Ve , yarınlarına uyanamadığım
uykularıma kırgınım..

...

Oysa, bir gülüşün için,
nice sevdalar tükettim.
Çünkü,gözümün gördüğüne değil,
Gönlümün gördüğüne müebbettim..
Ve,bir şiir yazıyorum şimdi ,
öylesine kırgın öylesine darmadağın..
Duygularım dile geliyor
feryat edercesine..
Ve, öfkemi kusuyorum
kırgınlıklar üstüne..