Kırgındır Niye Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Bahçesine gittim elin öpmeye
Dost elin vermedi kırgındır niye
Şaklabanlık ettim dost güldürmeye
Dost kelam etmedi kırgındır niye
***
Kem söz söylemedim incinir belki
Yıktı götürdü de olmuş bir sel ki
Tozu dumanıyla savuran yel ki
Dost esip uçurdu kırgındır niye
***
Bir cevap verseydi dilim dururdu
Sustu konuşmadı yürek burkuldu
Yeliyle seliyle beni savurdu
Dost rüzgarı dinmez kırgındır niye
***
Yoluna halılar serdim döşedim
Ah bir yol gelseydi ben yeşerirdim
Günler geçti gitti ben hep bekledim
Dost yanıma gelmez kırgındır niye
***
Ruhi böyle üzgün kimi gün ağlar
Uğruna dost için ipini bağlar
Helallik istedi yıkıldı dağlar
İpini dost çeksin kırgındır diye
03.07.2008/OLTU