Kırgın Yürekler Şiiri - Kemal Berk

Enginlere gözü dikmiş bakıyor
Bir selama hasret olmuş yürekler
Bir umutla bakan gözler ağlıyor
Diller dertli, susar kırgın yürekler

Gönül bahçesinde solmuş çiçekler
Giderken dikeni ele verirler
Halimize bakıp birde gülerler
Seven dertli çeker kırgın yürekler

Dönüp bakmaz oldu geri kalana
Sitemler ediyor soru sorana
Birde görse gözü yaşla dolana
Sözler dertli küser kırgın yürekler

Külözü'ne bir selamı çok gören
Yaptığını kendisine hak bilen
Eğri doğru her bir şeye hep gülen
Canlar dertli üzgün kırgın yürekler

Kemal’eren/Kemal Berk