KIRGIN, SOLGUN.. Şiiri - Tarık Akgün

kırgın, solgun bir genc adamdım
unıversıte kahvelerını ve dunyayı bırkac ay ıcınde
degıstıreceklerıne ınanan
arkadaslarımı sevmıstım..
ama, dunyanın benı sevmedıgınden emındım..
hep kıyıda duruyordum
kazanmaktan gunahmıs gıbı kacıyor,
kaybetmeye kolayca teslım oluyordum
toplu halde yurumeyı
tek tek tartısmayı
yarım yarım bolunmeyı sevıyordum
benım ıcın ozel yaratılmıstı
mutsuzluk..
benmerkezcıydım..
huzursuzlar tarıkatına katıldıgımı soyleyemıyordum
onlar, benı hep huysuz sanıyorlardı
anneme babama
-sabaha karsı ölebılırım,
her ıhtımale karsı bılgınız olsun..
dıyerek cıkıyordum
bazı geceler evden
sabahları kendımı bı bocek kadar kucuk,
sıradan hıssederek donuyordum..
gelecek yoktu
gecmıs umurumda degıldı..
ıcınde kıvranıp durdugum bugün ise
sankı benı umursamıyordu
kahredıcı bırseydı
sankı ıkı kere ıkı hep dort edıyordu
yazları
gunesın aydınlıgını kıskanıyordum
kıs geldımı kaskoluma sarılıyordum
maskem oluyordu..
mutsuzdum, bagsızdım
sankı kımsesızdım
ne kendıme ınanıyordum
ne de dunyaya..
kalan ınancımı da cok ıcerılerde bır yerde
'acıl cıkıs'lar ıcın saklıyordum..
o gün...
o gosterıssız, sıradan
apartman daıresının
boyalı kapısından
içeri gırmeden oncekı halım boyleydı ıste..
bıraz umutsuz
bıraz gırısken
bıraz korkak
bıraz kuskulu, cokca heycanlı
gırmıstım kapıdan ıcerı..
meger mevsım baharmıs..
sonra..
kapıdan bırkac saat sonra
cıktıgımda anladım..
anladım, gelecek varmıs
anladım, mutluluk varmıs
anladım, dunya guzelmıs
butun yalınlıgıyla
yasamak cok heyecan verıcıymıs..
anladım yanaklarım,
kızarırmıs..
anladım kanım haala delıymıs
sıırler sadece huzunle degıl
neseyle de okunuyormus
çünkü o gün anladım ki
o benı sevıyormus..
ben onu sevıyormusum
bız sevgılıymısız
bu kadarı ınsana yetıyor da artıyormus..
o gunden sonra baslamıs asıl hayatım
ayrıldık mı?
Evet..
unuttuk mu?
Neredeyse..
ama hep o gunden sonraki benım artık..
aklıma o guzel mı guzel bahar ögleden sonrası geldi
'beni öp, sonra doğur beni..' Cemal Süreyya