Kırgın düşlerimden uzak kırgın kalbimi avutuyorum. Kimbilir kaç zaman geçti sensiz sayamadığım... Senden uzak sesinden uzak... Bir kez dokunamadığıma mı yansaydım sana yoksa sesinden uzak kaldığıma mı hangisi daha çok canımı yakıyordu...anlayamadım.
Yıllardır içimdeydin belki de asırlardır... belki de doğmadan önce de biliyordum seni. Hep beklediğimdin sen ama sana bunu anlatamadım...
Ben geldikçe kaçanım oldun.. içini bilmediğim yüreğini görmediğim sevdanın kekremsi tadı oldun dilimde.. bıkmadan usanmadan sevgimi anlattığım kağıtlar tükenip de kalemimin kırıldığı an da bile beni düşündüğünü umut ederek yeniden yazmaya koyulduğum adını bile koyamadığım sevdam oldun. Benim için çok şey oldun ama ben senin için hiçbir şey oldum...
Kaç kopuş yaşadım bunca senedir.. Şerha şerha bölündü ruhumla birlikte kalbim. Dayandım...dayandım da bir senden kopuşuma dayanamadım.. Ama olsun be gülüm ayrılığı bile senden diye sevdim ben...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta