Kırgın Ağaç
Budanmadan sıska halde bırakıldı düşlerim
Kendimin ağacıyken kendi kendimi yedim
Kendime ağaçtım
Kendime oksijen
Sonralarda nefessiz bırakıldım
Tüm ağaçgillerden sıyrıldım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta