Çok kırgınım be hayat, çok,
Aileme, çevremdeki insanlara, sevdiğime,
Neden hep dedim kendime,
Niçin ben diye...
Nefret ediyorum senden biliyor musun,?
Yaşatmadın bana küçüklüğümü,
Bir tebessümü bile bana çok gördün,hemde çok,
Şimdi de öyle,...
Tam yüzümde bır tebessüm oluşacak, izin vermiyorsun...
Bazen diyorum kendime acaba ben mi imtihanim,
Yoksa bunlar benim mi imtihanim,
Anla işte beni çok kırgınım sana ...
Sevmiyorsun beni belli, ama sevilmeme izin ver bari,
Gülmeme izin ver, konuşmama izin ver,
Bak hayat sen bana , güzel, huzurlu bı hayat borçlusun,
Çünkü hep kırdın beni...
Kayıt Tarihi : 16.11.2024 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Keşke biraz beni de görsen ve hayat...
Teşekkür ederim kardeşim
Teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (6)