Kırgınlık neyse de,
hayattan soğuyor insan.
Duygular donuyor birer birer,
gözler, kalpler, diller sessiz.
Kırık dökük hatıralar,
birer yük gibi yüklü omuzlarda,
her gülüşte saklı bir acı,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta