Kırgın Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Kırılgan iklimlerin itirazında, soğuk yeller esince,
duyulan sen, bırakıp gittiğin uzaklarda, istemesen de
birden, belki uyum gerekliliği, yapılanda eksilen, bütüne
sinmiş, hep senden, girilmiş bir mağara, nefes ve görkem.
Gel desen, desene de işleyen, bir bir gelişimin, bak ötelerde görünen, burda ve şimdi beraberce kaybolmuş,
elden ele derken, elinde yiten, say ki sensin o, ya ben.