Kireçli Kuyu! Şiiri - Abdullah Gölbaşı

Vakit geldi, yazılacak elbet
Vakit geldi, sorulacak elbet
Vakit geldi, hasret öldü ve gömülecek
Kimsem tutmasın dört bir yanından.
Ben doğurdum kasıklarımı yırta yırta
Ben büyüttüm binbir yoklukla
Ciğerlerimi söktüm o’na verdim
Gözlerimi oydum o’na verdim
Ellerimi kopardım o’na verdim
Dünyamı verdim oynaşsın diye
Ama öldü…
Hasret öldü!
Bilinen bir marazdan öldü.
Cümle alem duymasın,
Kimse dokunmasın kaldırım gülüne,
Kimse tutmasın ucundan.
Hasret öldü!
Ve hatta!
Kireçlenerek gömüldü!