Kırdın Yüreği Şiiri - Kemal Berk

Bırakıp sessizce kaçıp giderken
Parçalanmış dağlar gibi yüreği
Alemlere rezil rüsva ederken
Utanmadan atıp gittin yüreği

Yeminler etmiştik candık canandık
El ele göz göze gezen insandık
Canımı yakarken hangi kandandık
Düşünmeden yakıp yıktın yüreği

Çobanın yediği en tatlı azık
Dostluğu bitiren atıyor kazık
Utanmaz, yüzüme bakarken yazık
İnsanlık bilmeyen yaktın yüreği

Sevmeyi bilseydin ağlar mı insan
Zalimce davranıp koyduğun zindan
Demirden kafesi olmayan bir han
Kızdırıp küstürüp ezdin yüreği

Dünyayı versen de doymayı bilmez
Verdiğin değerin kıymeti bilmez
Sırtında taşısan sevgiyi bilmez
Sevgisiz sevgili kırar yüreği

Kül'özü riyakâr insana kızar
Maskeyi takanlar durmadan azar
Kızdığı insanın mezarı kazar
Milletin içinde üzer yüreği

Kemal'eren /Kemal Berk