İbretine ram olduğum gönül ne ummanmış
Ruhumun vecdinne sunulan korkular, halimde hicranmış
Ah, kalbi bitaplığımda ümitlerim hazanlaşmış, nefesin şevki kalmamış
Melalim sükutun burukluğunda sessizliğin rengiyle boyanmış, merak uzaklaşmış
Günler aylar geçsede sancılar ruhuma akmış
Seherin masumluğu kutlu sevdaların hüznüyle şakımış
Ilım günleri gelirdi taraçalar
Uzatırdı mevsimölçerlerini
Tıkabasa yaprak arka pencere
İnsan iki kişiyi sevebilir mi
Onunla aşkımız, o diyorum ona,
Devamını Oku
Uzatırdı mevsimölçerlerini
Tıkabasa yaprak arka pencere
İnsan iki kişiyi sevebilir mi
Onunla aşkımız, o diyorum ona,
Eyvallah efendim...Müteşekkirim...
Ne kadar müptela olsam da hesap var
Hasretin bağrında mütemadiyen sancılar yaşasam da hakkaniyet ar
Çıkmaz sokaklar, kuytu köşeler, sönmüş yürekler ancak umutla şevke ererler
Sessizliğin mukadderatında el hak ölümle yüzleşip atisi için rahmeti hep beklerler
Rabbim rahmetine erdirdiklerinden eylesin
selamlar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta