Kırdın Orta Direği Şiiri - Şükrü Tarla

Orta direk dedin, kırdın belini,
Soldurdun milletin gonca gülünü.
Şöyle bir dolaş da seyret halini:
Çarşıda Efendi, Bey bırakmadın.

Başta çok tutmuştuk milletçe, sizi,
Üst-üste vermiştik hep reyimizi.
Radyasyon, zam ile korkuttun bizi,
Keyifle içecek çay bırakmadın.

Getirdiğin her şey uydu zengine,
Fakirin tasası arttı gün-güne.
Rol yapmada kimse çıkmaz dengine,
Sözde, cüce kalmış boy bırakmadın.

Vergi şampiyonu, memurlar oldu.
KDV, satanın cebinde kaldı.
Fiyat kontrolleri sayende öldü!
Zengine vermedik pay bırakmadın.

Pembeyle boyadın üstünü morun,
Her defa dansettin, hep öttü borun.
“İcraat içinde” kalmadı “sorun”,
Refaha ermemiş ay bırakmadın (!)

Ahlaka en büyük darbeyi vurdun,
Rüşveti hoş gören kanun uydurdun.
Azeri kardeşler yanarken, durdun,
Küstürdün, tutkun bir soy bırakmadın.

İşçi yarım maaşa sevinemiyor,
İkinci kanalla avunamıyor.
Vicdanı olanlar savunamıyor,
Artık güven denen şey bırakmadın.

Bir AET için çok takla attın,
Onlar ile kalktın, onlarla yattın.
Millet malı olan ne varsa sattın,
Kısrağın altında tay bırakmadın.

Gavur işgalini sen ettin yasal,
İsrail gerçeği olmadı misal.
Türk’e has ne varsa eyledin masal,
Bir milli an’ane, toy bırakmadın.

Milletçe çok şendik, buydu özümüz,
İnsanı sevmekti temel tezimiz.
Son zamanlar gülmez oldu yüzümüz,
Kimsede şen-şakrak huy bırakmadın.

Getirdin, haini bayrağa sardın.
Yetmedi, askerin sırtına vurdun!
Yüzüğü biz taktık, sen ele vardın,
Bizlerden alacak oy bırakmadın.

Söyler misin bugün kaç “Çağ” atladın?
Fabrika sayısını kaç katladın?
Yoksulun başında fena patladın,
Yetimin başında tüy bırakmadın.

(Kayseri,20.11.1987)