Kırdın içimdeki inceden umudu

Kırdın içimdeki inceden umudu
Döktün ruhumun kırıklarını tenhalara
İlkbahar gözlerimizde uyanacaktı oysa
Saçlarına papatyalar takacaktı kelebekler
Muştusu sen olacaktın bahtiyar ülkemin
Evrenimi kuşatırken o ürkek ellerin
Pişmanlığı sürecektik uzak diyarlara
Bak şu halimize ki şimdi biz
Ayrılıklar istasyonunda iki yabancı gibiyiz
Bankların üstünde kalakalmış aşkımız
Karalar çalarak gelen bir treni bekliyor
Siyahlara bürünmüş şehir
Kör olası bir vedayı saklıyor