Bugün de sensizliğe, gönülsüzce uyandım
Kaderime yalnızlık ördün geçtin sormadın
Hasretin ömre zindan,boyun büktüm dayandım
Gönlüme kelepçeyi, vurdun geçtin durmadın.
Ben bu aşkın gülünü, çöllerinde var ettim
Sen vafasız çıksan da ben kendime yâr ettim
Kimseye diyemedim gecelerce zâr ettim
Canı yoluna serdim, kördün geçtin görmedin
Gönlümün yarasını kendi elimle sardım
Sonumu göre göre ben sana kendim vardım
Aşka düştüm düşeli sinemi korla kardım
Cehennem mi yureğin, hardın geçtin sarmadın
Sana gitme demiştim, hep yanımda kalsaydın
Neresi yurdun senin, bir kez haber salsaydın
Şayet dönmeyeceksen bari canım alsaydın
Senden sevda dilendim, yordun geçtin vermedin
Vuslatsız yollarını her an gözleyip durdum
Sevdim diye bir kere, ömürlük hayal kurdum
Başka bir yar istemem gönlüme kilit vurdum
Gül misali aşkımı kırdın geçtin dermedin
Ayşegül BAHÇECİ
28.02.2017
Kayıt Tarihi : 29.3.2023 22:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!