Kırdın Beni Şiiri - Ahmet Arif Korkmaz

Bülbül gibi şakıyan tatlı dilinle
Param parça edip kırdın beni
Çiçekten nazik pamuk elinle
Bıçakla kalbimden vurdun beni

Kaderim kötü karanlık yolum
İlk defa sevdim nerden bilim
Zaten senin umrunda değilim
Sende eller gibi gördün beni

Sabırla ümitle çıkmıştım yola
Kırılsam dahi getirmedim dile
Bir kez olsun incitmedim bile
Üzüntüler içine koydun beni

Tek seni sevdim sana yanmıştım
Pervane gibi etrafında dönmüştüm
Belkide mutlu oluruz sanmıştım
Başkaları yüzünden yordun beni

Ahmet arif niye boynun eğersin
Ayrılsan bile Esma’yı seversin
Bağrına belki taşlar basarsın
Çaresizlik içinde gördün beni