Kırdım Kalemi Şiiri - Cengiz Erdoğan 3

KIRDIM KALEMİ

Ben sana yar dedim, Sen bana can dedin.
Ben sana kal dedim, sen bana git dedin.
Yar dedim ki yaralarımızı, saralım
Can dedin bana canımı aldın.
Gül yüzümü soldurdun,
Gençliğime bin ahh ettir’din
Saçlarıma ak Gözlerime yaş bıraktın
Kal dedim’ki ömrümüz bahar olsun
Gözlere yaş düşürdün yüreğimi yaktın.

Artık uzun Şiirler yazmıyorum adına
Kısa, kısa yazıyorum ihanetinin adını.
Kırdım kalemi.. Yırttım defteri
Aşkımı yazmaya değmezsindiye...
Kırdım Kalemi Yıttım, resmini, fırlattım tozlu yollara
Gelip’de geçenler çiğnesin diye.
Aşkımı yazmaya değmesin diye
Kırdım Kalemi yazmıyorum artı boş sayfalara
Demeseydin bana aşkım canım,
Canım yanmazdı böyle seninle tertemiz aşkımız vardı.
Gözlerim doluyor hatırladıkca
Sevgimiz denizler dağlar kadardı
İçim ürperiyor hatırladıkça.

Kırdım Kalemi yazmıyorum boş sayfalara.
Ne yapsan, faydasız affetmem asla.
Tanıdım ben seni çok geçte olsa.
Bakarsın aynaya bir gün nasılsa.
Bir aşk katilini göresin diye
Kırdım Kalemi. yazmıyorum artk seni boş sayfalara
Sebep ne maksat ne demeden
Hem sana hem bana günah demeden.
Ayrıldık bir sabah veda etmeden.
Gözlerim kan ağlıyor hatırladikca.

Kırdım Kalemi yazmıyorum artık seni boş sayfalara.
Oysa sensizlik nedemek ti bana sor
Söyle seni şimdi kimler sarıyor
Kalbim acıyor hatırladıkça
Dökülsün gözyaşın ömrünce gülme
Mutluluk nasıldır tanıma bilme
Dilerim vefasız sevmeden ölme
Bir değil bin kere ölesin diye
Kırdım Kalemi yazmıyorum artık boş sayfalara.

Sensizlik ne demek işte gel bana (Gencona) sor
Seni yazarken kalemi canıma batırıp yazdım
Bir gece daha seni yazarken ellerim titriyor.
Yüreğim buz kesiyor.
Şimdi Kırdım Kalemi. gözyaşımın Hesabı mahşere.
Günahımız RÄBBİMin merhametine kalsın...

Cengiz ERDOĞAN✍🏼