Avuçlarımdan dökülen kurumuş bir yalnızlıktı sadece
Ve gözlerimden süzülen bir çift damla yaş.
Avuntulardan ibarettir hayat dostum
Kandıramazsın eskisi gibi hiç bir şeyi
Ve hiç bir şey eskisi gibi değildir aslında
Yaşadığın hayat hep aynı limanda demirli ama
Üzerinde yüzdüğün deniz sürekli dalgalıdır unutma.
Gün gelir ümitlerinde biter sabret
Ve o gün öyle bir duruma düşersin ki
Aynaya baktığın zaman
Mazeretini anlatacak birinin kalmadığını hissedersin.
Yokluğun sadece bir yaz rüzgarı gibi eser geçer yapraklar üzerinden
Ve yerini dolduracak bir fırtına çıkar mutlaka elbet.
Sürgün ettim yüreğimi yalnızlıklara
Salıverdim umutlarımı mutluluklara
Kimse bilmesin benim kimi sevdiğimi
Ne olursa olsun artık
Kırdım ben aşk kalemini.
Kayıt Tarihi : 9.5.2004 23:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!