Gururlanmadım, kibirle gezmedim
Yanıma gelenden hile sezmedim
Allah şahit hiç kimseyi üzmedim
İncittiler inan, kırdılar beni.
Sevgi ektim göğüs denen kafese
Ses verdim yüreklerden gelen sese
İnandım yüzüme gülen herkese
Dostlarım kandırıp durdular beni.
Mutlu bir hayatım olacak, derdim
Bitmedi bir türlü kederim derdim
Mutlu etmek için hep ödün verdim
Onlar ki sırtımdan vurdular beni.
İsmail MALATYA ne yapsın söyle
Kendimce bir günüm olmadı şöyle
Üzüle üzüle yaşadım böyle
Kalmadı dermanım, yordular beni.
04.08.2020 - Salı - İstanbul
İsmail MalatyaKayıt Tarihi : 4.8.2020 20:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Malatya](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/04/kirdilar-beni-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!