Kırdığın gönlümün dallarında
Ne çok kuşlar ağlayarak uçtu,
Fakat duyamazsın öfkenin rüzgârından,
Yorgun kanatları ne acıların çatılarına kondu,
Kimler taşlamadıki senden sonra
Yine de döndüm vicdanının penceresine bir umutla
Buz tutmuş camların, alıp ellerine okşamadın bile
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta