Kırda, kırık dökük kır çeşmesinin.
Gölgesinde oturup, suyundan içtim.
Silinmiş yol izleri, boy atmış otlar.
Yıllar öncesinde, önünden geçtim.
O zamanlar daha, küçük çocuktum.
Kelebekler uçardı, mordu çiçekler.
Kırlangıçlar konardı, yeşil dallara.
Çiçeklerde oynardı, küçük böcekler.
Evet, şu yol da değirmene giderdi.
Ne çemberler çevirmiştik, bu yolda.
Koşar bir solukta, değirmene inerdik.
Çok hızlı koşardım, çocukluğumda.
Topal Hasan'ın akran, bir oğlu vardı.
Avucunun içi gibi bilirdi, bu dar vadiyi.
Ne cam kırma, ne geç kalma korkusu.
Özlemişim bu çeşmeyi, bir de Ali’yi.
2018
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 20.8.2018 11:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/20/kirda-kirik-dokuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!