Kırçiçeği Şiiri - Turgut Erdoğan

Sen...
Kalbimin yegane çiçeği.
Biliyorum
Seni de çalacaklar benden.
Ve ben...
Yeniden alacağım nasibimi,
O çok üşüdüğüm hazan mevsiminden.
Korkarım ya,
Yine döneceğim sonbahar mevsimine.
Hani o yaprakların uçuştuğu,
Yalnızlıkların kol gezdiği günlere.
Parkın gözden ırak bir köşesinde,
İçeceğim apansız giden sevgiliye.
Ağız dolusu küfürler savuracağım,
Karşılıksız bırakılan tüm aşklara.
Yürekten bir oofff çekeceğim,
Sırf isyan etmek için tanrılara.
Ben seni tanımıştım,
En güzel kırçiçeği olarak.
Şiirlerimi sana yazmıştım,
Gözlerimden yaşlar akıtarak.
Karanlık gecelerime resmini çizmiştim,
Yıldızlardan ilham alarak.
Bilirsin...
Benim zavallı kalbim,
Bir kırçiçeği tarlası.
Birini sararsa ölüm,
Bir diğerinindir sevilme sırası...