Sararmaya yüz tutmuş bir kır çiçeğinin dilinden..
Kır çiçeği
Yine bir hüzün çöktü,şu sarı sıcağın ışığında yapraklarıma.
Rüzgarda sallanan bu zayıf beden benimmi?
Geçmişin gülü serpilmiş şimdi,dökülüyor avuçlarımdan.
Bir yağmur gibi,şu ayaklarımın altında çatlayan topraklarıma.
Bir bahar sabahına uyandığımda,ne güzel başalmıştı herşey.
Vadi vadi dolmuştuk,bu şimdiki zavallı bozkırlara.
Yeşilin her tonuyduk,kokunun her nefesi,
Öbek öbek dizilir, yatak olurduk dağlardaki masum aşklara.
Bir yağmurdan bize düşen minik bir çiğ tanesine yoldaştık,
Hayat verirdik birbirimize,biz yokluktada aslında kardeştik.
Sessizce gittiler hepsi birer ikişer.ılık esen rüzgarlarla,
Yokluğuna ağlarken çiçeklerin,şimdi zamandanda yar’danda vazgeçtik...
Refref..
18/01/11
Kayıt Tarihi : 18.1.2011 05:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aliosman Vural](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/18/kircicegi-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!