Yıllar önce Köyümden ayrılmış olsamda
Dayanamayıp ayrılığa! saçımı,başımı yolsamda
Gam, keder, hüzünle dopdolu dolsamda
Ey ehâlî biliniz ki! ben yine KIRCA’LIYIM! !
Her dâim Köyümün dağlarını özlesemde
Canım Anacığımın “yavrum” sözünü gözlesemde
Yıllardır içime akan! göz yaşımı gizlesemde
Biliniz yâranlar! ben yine KIRCA’LIYIM! !
Âilemden, Köyümden ayrılırken ağlasamda
Her defasında başıma karalar bağlasamda
Kabaran gönülcüğümü köz ile dağlasamda
Ílan ediyorum Dünyaya! ben yine KIRCA’LIYIM! !
Yine diyorum ki! Kırca’lıyım ezelden
Gönlüm geçmiyor,geçemez güzelden
Tekrar Köyüme dönmek için tezelden
Sabırsızlanan biriyim! ben yine KIRCA’LIYIM! ! !
Mevlüt Bicik
01/12/2005 saat 16.01
Esslingen
Kayıt Tarihi : 8.12.2005 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!