Çelik çarmıh değildi ölüme buse gönderen
Süslü davet görmüş mekanlara da bataklık sızar
Kaçanlar merdivenlere küserse suçludur ayaklar
Zümrüt duygular hareketlenir kuyumcu aynasında
Bir değer tığı vicdan nakşını gönderir
Buket insanlık kırılmaz sözlerin emanetidir
Serpilmiş madalyonlar bırakılır kuş yuvalarına
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta