Kiraza durmuş merhamet

senin bezden bebeğin eğilince
gözleri yumuluyor gecenin
bu saçlar kopmuş ya dalından
bu nem göğüslerindeymiş biraz önce

ayrılmamıştım bu kadar uzağa evimden
yapbozları darmadağın etmekti kolay
zor değildi öldürmek diriyi satrançta
şimdi şahı korumam gerekiyor kendimden

çığlık çığlık çığlık çığlık çığlık
vokali yok bu ayrılığın öğrendim
kaybettim kendimi hükümsüz cüzdan gibi
suratıma çarpıyor ellerimde boğduğum çığlık

en çok annemi görüyorum rüyalarımda
sökemediği bir alfabe gibi değil oğul
saçlarımı okşayan bu merhamet
kiraza durmuş bir çiçek gibi dalında.