Adı konmamış bahçelerde
Kiraz tadında geçti çocukluğum
Özlemler iki dudak arasında
Sevdalar göklerde
Değildi
Hiç küsmezdi çemberim
Gerçek tadındaydı evciliklerim
Eksik olmazdı hayatımdan
Çilek tadındaki arkadaşlıklarım
Gecem yoktu
Saf yürekli yırtık pantolonlu
Gündüzlerim çoktu
Kırmızı bisikletim olmadı
Güllerim hazanda hiç sararmadı
Sevda kokusunu
Yanık buğday tarlalarında
Yüremeyi çakıllı yollarda öğrendik
Kiraz tadında ismi olmayan
Bahçelerden geçtik
Umutlarımız sararmadı
Dostluklarımız dar yollarda tozlanmadı
İsmini bilmediğim kuşlar
Dut ağacımıza konmadı
Yokluk içinde umutlarımız tükenmedi
Çocukluğumuz yazılmamış bir eserdi
Su tadında, yağmur bereketiyle sulandı
İnsan ilişkilerimiz
Gözlerimizden anlaşılırdı özlemlerimiz
Ağzımızdan bir kere çıkardı sözlerimiz
Adı konmamış bahçelerde
Kiraz tadında geçti çocukluğum
Artık büyüdük
Her bir şeyi çürüttük
Sahte düdüğünü çaldık
Her şeyi çabuk tükettik
Artık kiraz tadında çocukluklar yok
Bilmediğim isimler lügatimde çok
Kayıt Tarihi : 3.3.2008 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sürgünüm Bugün
Mevsim kış,her yerde kar vardı
Sokaklarda soğuk rüzgarın sesi
Bir kaç şiirim vardı henüz
Yarım yamalak bir günlüğüm
Zengin mahalleleri
Bozacının,salepcinin
Değişmeyen adresiydi
Gecekondular ise şehirden sürgün…
Günlerden pazardı
Gizli bir sevinçti kar yağışı
Ve kardan adam
Sağ,sol- zengin,fakir
Herkesin tek ortak sevgilisi
Kardan adam
Bir de kar topu savaşı…
İstanbul uykudaydı o gün
Anneler,babalar kaygılı
Küçük bahçeli evlerinde
Masum çocuklarına saklı
Kapıda azrailin gölgesi
Ya susmak vardı ya zulüm
İşte böyle bir günde
Kış ortasında bahar gibi
Tam ortasına doğdun ölümün
Bugün senin doğum günün
Ben sensizim,yalnızım
Dönüşüm olurmu bilmem
Denizler ötesi sürgünüm…
Darbenin kokusu vardı gazetelerde
Kara kan karışmıştı
Kana gözyaşı ve ölüm
Katiller gizli değildi
Maraş yeni vurulmuştu
Çoruma az kalmıştı
Karanlıktı her yanımız
Kapkaraydı yüzüm…
Gençler hep karakolluktu
Sırtından vurulurdu büyüyenler
Büyümek dertti
Büyümek zordu
Ama hayat büyütüyor seni
Çığlığını duymuyor
Çocuk kalınmıyor ki gülüm…
Yıllar sonra bir gün
Çıkarmıştın üstünden
O soğuk giysileri
Bembeyaz bir kış günü
Kar tanesine büründüğün.
İşte o gün yazıldı öyküm
Bu gün senin doğum günün
İyi ki doğdun
İyi ki varsın
Feda olsun sürgünlüğüm…
06.01.2012
Gülali Ölmez
TÜM YORUMLAR (1)