ANILAR...ANILAR...ANILAR...
MUDANYA'DA YAŞANMIŞTIR
KİRAZ NAKILLARI (ÖZENCİK)
1958 Yılıydı ve kiraz zamanıydı, ben İlk Okul 4.sınıfa geçmiştim, (10) yaşındaydım. Mudanya'daki zeytin bağımızda her türlü meyve ağacı vardı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çok güzel bir anlatım kutlarım yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar efendim esen kalın
Bağban...
Bağın kalmadığı yerde, bahçıvan ne yapsın?
Maalesef...
Kalmadı İnci Hanım...
"Özümüzü" yitirdik biz!
Dünü kaybettiğimiz gibi, yarınlarımız da ipotekli artık!
"Özlemle" okudum..
Tebrikler Efendim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta